دولت ملی:22 بهمن به خیابان می روم تا ظلم و جفای بی مانندی را که هشت ماه است با تمام توان به دوش می کشیم فریاد کنم.فریاد بزنم که همگان بدانند که به چه سان میهنم به تاراج می رود و یغماگرانش هر روز به چه سان ترفیع می گیرند.22 بهمن به خیابان می روم تا از یاد نبرم آن نگاه معصومانه ای را که در کف خیابان به من ایرانی نگریسته بود و خون از چهار سوی صورت زیبایش جاری می شد .می روم تا زیاد نبرم که چه جوانانی را در این هشت ماه در مقابل دیدگانمان به فجیع ترین وجه ممکن غرق در خون کردند و چه روزهایی که شهر و کشورم غرق در آتش بود .22 بهمن به خیابان می روم تا یکبار دیگر محل شهادت سهرابم را بنگرم و لحظه ای را به یادآورم که آن موجود انسان نما به سوی جوانان میهنم آتش گشود و سینه های پاکشان را مامن گلوله های ناپاکش کرد. هشت ماه روز و شب و لحظه به لحظه با این خاطرات بوده و هستیم و مگر می توان این همه صحنه فاجعه بار را فراموش کرد .مگر می توان آن ددمنشی را زیاد برد که با وسیله نقلیه از روی فرد زنده بگذرند و وی را به شهادت رسانند.خیر این صحنه ها با جودمان آغشته شده است و از یاد رفتنی نیست.
22 بهمن روز حضور است .روزی است که عدم حضورمان خیانت به ملت و میهن میباشد .روزی است که راه هشت ماههمان را که در 22 خرداد میعاد بستیم تا میهن را بسوی آبادانی و عظمت سوق دهیم ادامه خواهیم داد.میهن به تاراج رفت و فقر و فساد همه وجودمان را فرا گرفت.هر گوشه ای که بنگری جز بدبختی و فلاکت نمی بینی ...آن عظمت ایرانی بر باد رفت و آدمی به یاد پایان شاهنامه می افتد به یاد روزهایی که میهن خون می گریست و هر گوشه ای از کشور در فساد غوطه ور شده بود.این خواست ما نیست و از این رو به پا خواستیم و خون دادیم و شکنجه شدیم و هزاران هزار سختی و ملامت را تحمل کردیم چرا که باور داریم که ایرانی شایسته زیست سرافرازانه است و ما نیز فرزندان این ایرانیم .باور داریم که بسیاری از جوانان این مرزو بوم توانایی بهبود این وضعیت را دارند.باور داریم که ایران بارها مورد شدیدترین حملات قرار گرفته و باز هم سربلند کرده .می دانیم که ایرانمان پس از یورش اسکندرواعراب ومغول کمرش شکست.پیکره کشور از هم فروپاشید و کشتار و فقر و فساد همه وجودمان را فرا گرفت .سرمایه هایمان به تاراج رفت اما ایرانی همچنان ماند و باز برپا خواست و میهنش را آباد کرد چرا که معتقد است ایرانی است و توانمند.از اینرو به صحنه آمدیم و اینک پس از گذشت هشت ماه همچنان استوار و مصمم به راهمان ادامه می دهیم.می رویم تا در 22 بهمن نشان دهیم که کوتاه نخواهیم آمد و تا رهایی میهن از چنگال خائنین به میهن آرام نخواهیم نشست .
2 نظرات:
با درود
اگر لازم باشد 22 بهمن خون بسیجیهای رژیم را هم به از قرمز به سبز تبدیل خواهیم کرد
22 بهمن در مسير انقلاب بسوي ازادي بر سر راه دژخيمان ميليوني سبز ميشويم
و فرياد ميزنيم زير بار ستم نميكنيم زندگي جان فدا ميكنيم در ره ازادگي مرگ بر اين شيخ مرگ بر اين شيخ.
هر كه در جان و دلش قطره اي خون ازايخواهيست
......
بساط اخوندان به فرداي ايران شود جمله ويران بدست دليران ايران
اين بود پيام گلگون خون بود پاسخ هر خون
به ياد مبارزيني كه با مرگشان به تاريخ شهادت دادند اين راه ادامه دارد.
با شركت در تظاهرات 22 بهمن در سراسر دنيا نشان دهيم كه فرزندان ايران را تنها نميگذاريم
ارسال یک نظر