۳۰ خرداد یادآور شنبه خونینی است که هیچ کس از ذهنش آن را دور نخواهد کرد .۳۰ خرداد تهران یکپارچه غرق خون و آتش شد تا فصل الخطاب اهریمنان را به هیچ انگارد .30 خرداد بیانگر روح عظمت خواهی ملتی است که خود را در بند سخنان پوچ و تهدید آمیز ظالمان ندانست و فریاد آزادیخواهی خود را علیرغم تمام ددمنشی های کودتاچیان به گوش جهانیان رسانید تا نشان دهد که اسیر تهدید ها و قدرت نامشروع نخواهد شد.30 خرداد ملت ندایش را جهانی کرد تا این سمبل آزادیخواهی ایرانیان پا را فراتر از مرزها بنهد و جهانی را مبهوت نگاه خویش کند. تصاویر منتشر شده از رخدادهای این شنبه خونین چنان تاثیری شگرف بر جهانیان نهاد که بی شک اثرات آن همچنان ادامه دارد .30 خرداد یکساله شد و ندای ایران جهانی شد و قدرت ملت ایران و روح عظمت طلبانه آن زبانزد همگان گردید و در این میان کودتاچیان مفلوک هر روز خود را ضعیف تر و محدودتر از دیروز دیدند.نگاه ندای سبز ملت در آن روز تاریخی چنان پیوندی میان ملت ایران با جهان برقرار کرد که بی شک هر بار دیدن آن فیلم کوتاه این پیام ملت را رساتر به گوش همگان می رساند که ایرانیان ملتی هستند آزاده و این فیلم همچون پتکی است بر پیکره کودتاچیان.آنان که هراسیمه و وحشت زده یکبار شهادت ندای ملت را دروغ خواندند و از آن با سناریویی مضحک یاد کردند و بار دیگر پذیرفتند که آری وی را عناصر موساد و منافقین و امریکا کشته اند و چندی بعد یادشان آمد که وی اصلا کشته نشده و در این اواخر نیز فهمیدند که آری ندا کشته شده اما نه توسط عباس جاوید تهرانی عضو بسیج بلکه توسط زنی ناشناس ... تمام این سخنان ابلهانه که هر بار رنگ و بویی جدید به خود می گیرد نشان می دهد که آن نگاه معصومانه چنان وحشتی بر پیکره شان انداخته که اینچنین هراسان تن به دروغ های پی در پی می دهند و هر بار نیز فراموش می کنند که چه یاوه ای بافته اند و چه سخنی بر زبان رانده اند.30 خرداد فریاد ملتی بود و هست که تا تحقق خواسته هایش که همانا آزادی میهن است از پای نخواهد نشست.
