دولت ملی

چه روزگاری بود روزهای آغازین انقلاب .روزگاری که هیچ مخالف نظامی جانش در امنیت نبود .یا باید تن بدین نظام آسمانی نازل شده بر ایران می داد یا تن به خاک می سپارد.روزگاری که بسیاری از جوانان این مرزوبوم که دل در گرو پیشرفت این کشور داشتند تنشان را گلوله های سرد نازل شدگانی که تاب مخالف را نداشتند هدف قرار داد.دهه شصت سپری گشت و مخالفین نظام ولایی قلع و قمع شدند و به ددمنشانه ترین وجه ممکن کشتار گشتند و تن به تبعید و آوارگی دادند.دهه شصت و هفتاد سپری گشت و در دهه هشتاد  موج تسویه ها دامان منتقدین نظام را در بر گرفت.منتقدینی که خود روزگاری در قلب نظام سکنی داشتند و اکنون راه و مسیر حرکت را غلط می پنداشتند.اینان با  گذشته ای گرچه تاریک اما قدمی مثبت بر داشتند. گرچه دیر اما به آغوش ملت بازگشتند .منتقدینی که هر یک پستی مهم را اشغال کرده بودند .از نخست وزیر گرفته تا رییس مجلس از رییس جمهور گرفته تا نماینده مجلس و وزیر .به گفته کروبی نظامشان از کشتی به قایقی تنزل یافت چرا که جمع کثیری از همراهان دیروز امروز در مقابل نظام(البته از دید خودشان) صف کشیدند.به هر روی دهه هشتاد نیز سپری گشت در روزهای آغازین دهه نود تسویه جدید گویی در راه است.اینبار دردانه نظام و قلب ولایت قرار است تسویه شود .همو که خود را فرزند گونه به رهبر فرزانه اش می چسباند.همو که آوازه  ولایت پذیریش گوش فلک را کر کرده بود .همو که نامش لرزه بر تن دشمنان نظامشان می انداخت و یادش اشک از چشمان دوستداران نظام سرازیر می ساخت.بسیجیانش عاشقش بودند و در رکابش حاضر به جان دادن.اما گویی چرخه در حال چرخیدنی دگر است.چرخیدنی از جنس تسویه .اما اینبار قرار است دردانه نظام و قلب تپنده امام خامنه ای!!!!! تسویه گردد.این چند سطر را تقدیم می کنم به حسین آقای شریعت مداری .همو که روزها و ماهها از صداقت و پاکی احمدی نژاد دم می زد و گویی در عرض دو سال به مدت بیست سال این فرد تغییر کرده است و باید منتظر بود تا بزودی اسناد فسادهای گوناگون احمدی نژاد را در کیهان مورد مطالعه قرار دهیم.حسین آقا منتظر این اسناد شما هستیم چرا که باور داریم شما می توانید(گرچه من شخصا باور به استیضاح احمدی نژاد ندارم )
آری مسول کیهان این است گردش چرخ گردون ...این زمزمه هایی که می شنوی خبر از طوفان سهمگین می دهد .طوفانی که با آمدنش نه تاک ماند ونه تاک نشان

احمدی نزاد عامل دست خودشان است و این ها همه جنگ زرگری است.جنگی در کار نیست تنها می خواهند تنور انتخابات را گرم کنند و سخنانی از این دست این روزها به وفور شنیده می شود . من مخالف تفکرات دایی جان ناپلئونی بسیاری از دوستانی هستم که این روزها معتقدند که نزاع های مطرح شده در سطح کلان کودتا صوری بوده و تنها برای داغ کردن تنور انتخابات است.
سخنان و اظهاراتی که چندی است در حال مطرح شدن است بیشتر حول محور استیضاح احمد ینژاد در مجلس است.امری که چند روز پیش نیز باهنر آن را دگرباره مطرح ساخت و بسیاری دیگر نیزبا اظهارات خود  در حال داغ نمودن این تفکر هستند اما به نظرمی آید  احتمال برپایی جلسه ای برای استیضاح دولت امری است که بیشتر از احمد ینژاد وتیمش  خود خامنه ای از آن نگران است و بر همین اساس نباید چندان انتظار وقوعش را داشت.به عبارتی خامنه ای همچنان قصد حمایت از دست پروده اش بصورت ظاهری دارد و فعلا تن به برخوردی از جنس استیضاح نداده است.برخوردی که شاید در طول سه دهه حکومت جمهوری اسلامی سابقه نداشته است.
این نکته نیز گویا بعنوان اهرمی در دستان دولت احمدی نژاد قرار گرفته جهت افزودن بر فشار و هموار نمودن مسیر برای اهداف تعیین شده خویش.
بر همین اساس باید به چند نکته توجه جدی داشت:
1)خامنه ای برای ایستادن در مقابل تحولات اخیر دولت و تغییراتی که در دستگاه اطلاعات در حال وقوع بود علیرغم تمام فشارهای پشت پرده ای که وارد ساخت مجبور شد تا پیامی کتبی آن هم به شخص مصلحی ارسال نماید.وی در این پیام کوشید تا نشان دهد سخن پایانی تنها باید از یک مجرا شنیده شود و به نوعی خواست دولت را مورد تنبیه قرار دهد اما با فاصله چند روز در سخنان  خود در دیدار با جمعی از مردم فارس اظهار داشت که"قواي سه گانه بويژه دولت حقا و انصافا در حال خدمت و تلاش هستند "این حمایت قاطعانه گرچه با پیامهای ضمنی مبنی بر اینکه رهبری پشت افراد نمی ایستد و از خدمت افراد حمایت می کند همراه بود اما بیشتر در تلاش بود تا از دولت دست نشانده خود حمایتی ظاهری نماید تا نشانی از پشیمانی از تلاش 6 ساله اش نمایان نباشد.از سویی دیگر نیز وقتی با عدم حضور در هئیت دولت و تداوم مخالفت احمد ینژاد روبرو شد طی سخنانی بصورت ضمنی اظهار داشت که نباید اختلافات را علنی کرد در مقابل مردم اخم نمود.

2)گویی احمد ینژاد نیز با اطلاع از این رفتار و نقطه ضعف خامنه ای در حال ادامه رفتارهای خاص خود می باشد .رفتارهایی که بسرعت در حال هموار نمودن سطوح نا هموار برای انتخابات هستند.عدم مداخله مصلحی وزیر انتصابی خامنه ای در جلسات دولت و عدم دعوت وی به کردستان و پس از آن نیز عدم شرکت در جلسات هئیت دولت و قهری سیاسی که در پیش گرفته خبر از تداوم این اختلافات می دهد.اختلافاتی که در ظاهر به اتمام رسیده اما در باطن شعله های آتشش همچنان فروزان است.
نزاع احمد ینژاد و خامنه ای از سوی دیکتاتور بزرگ به شدت نیازمند زمان است.به عبارتی خامنه ای  تمام تلاش خویش را مصروف می کند تا این 2 سال باقیمانده دوران احمد ینژاد به پایان رسد امری که شاید تا حدودی تصور پایان برایش دشوار باشد.اما از طرفی دیگر تیم احمد ینژاد - مشایی به نیکی می داند که پایان این دو سال یعنی پایان عمر فعالیت سیاسی آنها و در صورتیکه روند تحرکات به گونه ای رقم نخورد که بتوانند همچنان دولت را در دست داشته باشند برای همیشه حذف خواهند شد. با این وضعیت نزاع رخ داده نه تنها نزاعی صوری و تشریفاتی نیست بلکه جنگ قدرتی است هولناک که در چند ماه آتی شعله هایش  بسیار آتشین خواهد گشت.

چندی است که تحرکاتی خاص در نقاط حساس و مرزی کشور در حال وقوع است.تحرکاتی که نشان می دهد در آشفتگی وضعیت داخلی کشور جریانانی در تلاش هستند تا از این وضعیت بهره بجویند.
خیالی خام که در اذهان بیمارشان می پروانند و فراموش کردند که نیروهای ملی و وطن پرست این مرزوبوم تمام قد رفتارهای مزورانه شان را زیر نظر دارند.رفتارهایی که در برخی مناطق همراه با دولت کودتایی شکل می پذیرد و گاها نیز خود کودتاچیان بر آتشش هیزم می ریزند.رفتاری که حاصل نارضایتی اقوام کشور است و جریانات تجزیه طلب سوار بر این موج نارضایتی دشمنی های خود با ملت ایران را تداوم می بخشند.اما گویی اینان فراموش کرده اند که وطن پرستان ایران چنان سیلی جانانه ای به این گونه تفکرات می زنند که این اندیشه بیمارشان یکبار برای همیشه به زباله دانی تاریخ سپرده شود.در همین راستا مطلب پرمعنا و ارزشمند از اعضای حزب پان ایرانیست به نام حجت کلاشی در سایت این حزب ملی گرا دیدم که پاسخی مناسب و علمی برای این یاوه سرایی ها می باشد .
بخشهایی از این نوشتار

خامنه ای پیشتر طعم حکم حکومتی را چشیده بود .در جریان مجلس ششم و قانون مطبوعات حکم حکومتیش جاری و ساری گشت تا نشان دهد که پایان کننده و تصمیم گیرنده نهایی اوست.بار دیگر حکم حکومتی در جریان معاون اولی اسفندیار رحیم مشایی مطرح گشت.حکمی که اینبار با شمایلی خاص تر مورد پذیرش قرار گرفت و احمدی نژاد در حکم تغییر مشایی مبنای این تغییر را اصول قانون اساسی معرفی نمود نه حکم حکومتی خامنه ای.بار دیگر امروز در جریان استعفای حیدر مصلحی وزیر اطلاعات حکم حکومتی خامنه ای صارد شد اما اینبار در وضعیتی بسیار متفاوت تر .حکمی که شواهد و قرائن موجود نشان می دهد تلاشی بسیار در جریان بوده تا صادر نشود چرا که براساس اخبار موثقی که حدود 5 ماه پیش سایت انتخاب نیز آن را منتشر نمود حیدر مصلحی استعفا داده بود اما این خبر بسرعت با تکذیب سایر سایتهای حکومتی مواجه شد و خبرهای بدست آمده نشان می داد که استعفای مصلحی گرچه از سوی تیم احمدی نژاد با تمام توان تعقیب می شد اما خامنه ای با آن به هیچ وجه موافق نبود .این روند طی شد تا اینکه امروز در خبری یکطرفه سایت نهاد ریاست جمهوری خبر استعفا را منتشر نمود و لحظاتی بعد نیز خبر مخالفت خامنه ای در مقابل این خبر قد علم کرد.
سایت کودتاچی جهان نیوز در تفسیر کوتاهی پیرامون این خبر آورده است:
"هم چنین یک منبع مطلع به خبرنگار الف گفت وزیر اطلاعات به دلیل برداشتن یکی از معاونین خود که نماینده مشایی و جریان انحرافی دولت در وزارت خانه بوده است با فشار دفتر رئیس جمهور مجبور به استعفا شده بود. پیش از این نیز رئیس جمهور تصمیم داشت وزیر اطلاعات را برکنار کند که آن دفعه نیز با مخالفت رهبر انقلاب مواجه شده بود."
اما تا لحظه نگاشتن این چند سطر یعنی شامگاه یکشنبه 28 فروردین هنوز خبر ابقا مصلحی در سایت نهاد ریاست جمهوری درج نگشته است.
حال باید منتظر بود و دید که آیا احمد ینژاد این حکم حکومتی را می پذیرد و زیر بارش می رود یا تحولاتی دیگر رقم می خورد؟

در حالیکه رسانه ها همچنان مشغول پوشش دادن خبر استعفا یا برکناری حیدر مصلحی هستند خبرگزاری فارس در خبری فوری اعلام کرد که خامنه ای با استعفای حیدر مصلحی مخالفت کرده و ایشان در مقام خود ابقا می شوند.

خبرگزاری فارس چنین آورده است:"به گزارش خبرنگار سياسي خبرگزاري فارس، پس از آنكه سايت‌هاي متعلق به دولت از پذيرش استعفاي حجت‌الاسلام والمسلمين حيدر مصلحي از وزارت اطلاعات توسط احمدي‌نژاد خبر دادند، وي به دليل مخالفت مقام معظم رهبري با كناره‌گيري‌اش در وزارت اطلاعات ماندني شد."
شایان ذکر است که پیشتر اخباری مبنی بر وسیع شدن دایره اختلافات احمدی نژاد با خامنه ای منتشر می گشت اما اینبار ظاهرا جنگ قدرت در میدانی نوین شکل و شمایلی جدید به خود می گیرد.پس از برکناری وزیر امور خارجه به آن شکل مفتضحانه گویا خامنه ای اینبار صلاح ندانست در مقابل یکه تازی های دولت سکوت نماید و علیرغم اینکه به نیکی می دانست این موضع گیریش منجر به نمایش میزان اختلافات بصورتی بسار خاص خواهد گشت اما تن به این ایستادگی داد تا مانع از خروج مصلحی از وزارتخانه گردد. این وزیر از حمایت خاندان لاریجانی برخوردار بود و از مقربان نزدیک خامنه ای محسوب می گردد و خروج وی به هر شکلی از این وزاتخانه ضربه ای دیگر در جنگ قدرت این میدان جدید تلقی می شود.
در این میان مواضع تیم مشایی نشان می دهد که در حال تدارک گسترده ای برای حذف تمامی نزدیکان و مقربان خامنه ای از تیم دولت هستند تا پیش از انتخابات مجلس دولت بصورت کاملا یکدست وارد جنگ بزرگ شود .جنگی که فرمانده سپاه از آن در سال 91 خونین یاد می کند.
به هر روی با توجه به رفتار خاص احمدی نژاد و تیم کودتاییش مخافت با این خروج از کابینه در روزهای آتی پاسخی را در بر خواهد داشت که شکاف موجود را علنی تر و عمیق تر خواهد نمود.

یازده سال زندان ... شمارش این مدت هم سخت و طاقت فرساست چه رسد به طی این مدت حبس .یازده سال بخشی بزرگ از عمر فرد است.بخشی از عمر که شاید مهمترین دوران عمر فرد تلقی گردد.در خبرها خواندیم که نسرین ستوده تقاضای  تجدید نظر در حکم یازده ساله خویش را پس گرفت و بر اساس اظهارات همسر وی آقای رضا خندان احتمالا حکم دادگاه بدوی که یازده سال بود بصورت قطعی صادر خواهد شد.
هر چند نسرین ستوده دومین آزاده ی در بندی خواهد بود که به این مدت حبس محکوم شده است اما باز هم شنیدن این خبر که وی به یازده سال حبس محکوم می شود دردناک است.پیشتر ابوالفضل عابدینی نصر از اعضای حزب پان ایرانیست و روزنامه نگار خوزستانی نیز به یازده سال حبس محکوم شده بود که اکنون نیز در بند 350 اوین در حال گذراندن این مدت است.
خانم ستوده که بی شک یکی از مبارزین بنام و استوار قامت این دوران تلقی می شود از بیدادگاه های دولت کودتایی تقاضای تجدید نظر نکرد تا نشان دهد که تنها جرم او حق گویی و حق طلبی و دفاع از حقوق ملت آزاده اش بود.این ایستادگی خانم ستوده براستی که ستودنی است.یازده سال گرچه باورش نیز دشوار است اما هم خود آن عزیزان و هم سایر فعالان به نیکی آگاهند که این مدت هرگز به پایان نخواهد رسید و بسیار زودتر از موعد اتمام حکم تحولات شگرفی جامعه ایرانی را به لرزه در خواهد آورد و این عزیزان سرفراز نزد ملت را به آغوش ملتشان باز خواهد گرداند.پس پیامی به نسرین ستوده ،ابوالفضل عابدینی و تمامی زندانیان در بند می فرستم که نیک بدانید روز رهایی نزدیک است

سال 90 آغاز شد .سالی که در اولین روزش شیراز آغازگر اعتراض شد .سالی که آغاز شد و در روزهای آغازینش با درگذشت پدر میر حسین موسوی امکان اعتراض فراهم گشت.سالی که در آن طوفان های اقتصادی زمینه ساز بسیار مناسبی برای رشد و گسترش اعتراضات گردیده است.سالی که نزاع های نه خیمه شب بازی که جنگ قدرت شکل گرفته وضعیت بسیار حساسی را رقم زده و بالاخره سالی که بدلیل داشتن یک انتخابات گرچه به شکل انتصابات از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
اما در این میان شورای هماهنگی راه سبز امید رفتاری نه چندان معقول و قابل انتظار از خود به نمایش گذاشت.این انتقاد از آنجایی به این مجموعه وارد است که فرصت حضور در مراسم پدر میر حسین موسوی را به سادگی از دست داد.فرصتی که علیرغم لغو آن از سوی خانواده وی می توانست با پیام این شورا همچنان پابرجا بماند و تنور اعتراضات را در سال نود نیز همچنان داغ نگه دارد.
شورای هماهنگی در زمینه تحولات اقتصادی و وضعیت معیشتی ملت هیچ طرحی را مطرح نکرده است.بی شک همگان بر این باور هستند که هر گونه فعالیت و حضور چه خیابانی و چه بصورت اعتراضات مدنی نیازمند تبلیغات گسترده است.به عبارتی برای یک حضور خیابانی و یا یک رفتار  مدنی در خرداد ماه می بایست از امروز تبلیغات را آغاز نمود تا این خبر در بین عموم مردم پخش گردد نه اینکه با فاصله ای چند روزه طرحی مطرح شود که نتیجه اش آنچنان می می تواند باشد نگردد.
شورای هماهنگی باید به نکته ای به دقت توجه داشته باشد که وضعیت کنونی کشور به شدت آبستن حوادث بزرگی است که در صورت سکوت و عدم تحرک این شورا بی شک معترضین وارد جبهه یا رفتاری مجزا خواهند شد که این امری نیست که در طول این دو سال گذشته مد نظر بوده است.
عزیزان شورای هماهنگی این را نیز فراموش نکنند که نگاه آگاه و نکته سنج ملت به رفتارشان است و رفتاری همچون دیدار دختران موسوی و اخبار و حواشی آن صدمات جدی می تواند بر پیکره شورا وارد نمایید.رفتاری که شاید از دید بازیگرانش نوعی سیاست ورزی اما از دید ملت نوعی بازی خوردن بیش نیست.پس شورا بکوشد که در صورت عدم تلاشش در زمانی نه چندان دور جایگاهی نخواهد داشت.