دولت ملی

سایت خدمت از سایتها ی وابسته به کودتا در خبری چنین آورد:

این به اصطلاح جشن که به عبارتی اغلب خائنین و مزدوران به ملت درآن شرکت داشتند برای رونمایی از فیلمنامه اخراجی های 3 ترتیب داده شده بود .
ده‌نمکی گفت: برای انتخاب بهترین بازیگران اخراجی‌ها که در این جشن از آن‌ها تقدیر شد، از مردم نظرسنجی شده است.
وی با این حال آمار دقیقی از جامعه آماری این نظرسنجی ارایه نکرد. 

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در ابتدای مراسم با نقل این ضرب‌المثل که "تا سه نشه بازی نشه" حمایت خود را از ساخت اخراجی‌ها ‏3‏ ابراز کرد. 

در این مراسم، محمد رضا شریفی‌نیا بازیگر سینما که در اخراجی‌ها علاوه بر ایفای نقش، وظیفه مجری طرح و انتخاب بازیگران را بر عهده داشت، گفت: در فیلم اخراجی‌ها به اجبار سرمایه‌گذاری کرده است. 

شریفی‌نیا گفت: یک فیلم معمولی حدود 250‏ میلیون تومان هزینه دارد اما هزینه کاری مثل اخراجی‌ها، 10‏ برابر بود. 

در پایان این مراسم، براساس آماری که ده‌نمکی از نظرسنجی ارایه داد، از شهره لرستانی به‌عنوان بهترین بازیگر زن و از اکبر عبدی به‌عنوان بهترین بازیگر مرد تقدیر شد. البته عبدی در این مراسم حضور نداشت. 

مهراوه شریفی‌نیا، شیلا خداداد و نگار فروزنده به ترتیب در جایگاه دوم، سوم و چهارم بهترین بازیگران زن قرار گرفتند. 

سید حسام نواب صفوی، امین حیایی، محمدرضا شریفی‌نیا، سیدجواد رضویان و ارژنگ امیرفضلی هم به ترتیب در رده‌های پس از عبدی قرار گرفتند. 

هدیه ویژه به این بازیگران سفر به مالزی اعلام شد که هزینه آن را یک شرکت گردشگری بر عهده گرفته است. ده‌نمکی هم گفت: این 10‏ نفر را به حج عمره می فرستد.  

موج سبزآزادی :جنبش سبز دانشجویی که زنجیره سبز دانشجویان در تمام دانشگاه‌های آزاد و دولتی سراسر کشور است، در روز شانزده آذر امسال (روزدانشجو) بعدازظهر دعوت به برگزاری مراسم هم زمان می نماید. به گزارش خبرنگار رویداد "ستاد هماهنگی جنبش دانشجویی" اعلام نمود: "مراسم سخنرانی شخصیت های سیاسی در هر دانشگاه بزودی اعلام می شود. درصورت عدم امکان دعوت سخنران، دانشجویان سبز هردانشگاه با ابتکارخود مراسم را برگزار می کنند
در ادامه این بیانیه آمده است: "ازتمام مردم درهمه شهرها دعوت می شود که با پیوستن به فرزندان دانشجوی خود درمراسم امسال دردانشگاه ها، آنان را تنها نگذارند ودرصورتی که کودتاچیان از ورود آنان به محوطه دانشگاه ها ممانعت به عمل آوردند با تجمع اتومبیل دراطراف دانشگاه ها وایجاد ترافیک، تردد سرکوب گران را با اشکال مواجه سازند وبه این ترتیب دانشجویان را یاری دهند".

ستاد هماهنگی جنبش سبز دانشجویی با تاکید بر نفی هرگونه خشونت در اعتراضات مردمی اعلام نمود: "مراقبت ازانضباط مبارزات بی خشونت مجددا مورد تاکید قرارمی گیرد و دانشجویان مراقب هستند که به دام حکومت برای خشونت ورزی نیفتند. اما اگرمزدوران بخواهند به صحن دانشگاه وارد شده و حمله کنند، سد کردن راه آنان و یا بررسی راه های گریز و پخش شدن درسطح شهر از واجبات است.
اصل براین است که با حفظ انضباط مبارزات بی خشونت درشانزده آذرامسال کتک خورده و یا دستگیری نداشته باشیم. بررسی راه های بیرون رفتن ازدانشگاه و برگزاری تظاهرات پراکنده و سریع در مراکز شهری متعدد، توسط دانشجویان سبز هردانشگاه به عمل می آید."

در ادامه بیاینه ستاد هماهنگی آمده است: "جنبش سبز دانشجویی ازتمام دانش آموزان مدارس کشور نیزدعوت می نماید که با سردادن شعارهای جنبش سبزدرروزدانشجو، درمدارس و یا هنگام خروج ازآن ها همبستگی خود را با دانشجویان اعلام نمایند.
"اتحاد، مبارزه، پیروزی"(شعاردیرینه جنبش دانشجویی)، "برادرسپاهی چرا برادرکشی" و" ارتشی وسپاهی دولشکرالهی    یاورملت ما درجنگ با تباهی" به اضافه سایرشعارها، پیشنهاد جنبش سبزدانشجویی برای مراسم امسال است."

در پایان این بیانیه تایید شده است: "امسال دانشجویان غیرازبرگزاری مراسم درسطح کشور و دعوت ازاقشارگوناگون ملت به خصوص دانش آموزان برای پیوستن به آنان، اولین گام را نیزدردعوت ازنیروهای مسلح برای پیوستن به ملت برمی دارند. این امریکی ازمقدمات شرکت عموم مردم درمراسم سراسری محرم امسال خواهد بود."

اتحاد- مبارزه - پیروزی
جنبش سبزدانشجویی
هفتم آذرهشتاد وهشت

هموطنان عزیز بر اساس اخباری که امروز بدستمان رسید متوجه شدیم که دولت مقتدر و معظم (4+6)با تمام تلاشهایی که در چند وقت اخیر به خرج داد و رایزنی ها و سفرهای گوناگون که رئیس مقتدر و کاریزما این دولت به کشورهای تاثیر گذار از قبلی گامبیا .ونزوئلا.و..انجام داد موجب شد که جامعه جهانی یکصدا در مقابل ایران بایستد .این امر بی شک بدون تلاشهای بی وقفه آقا دکتر میسر نبود ... ما تولید کنندگان و صنعتگران داخلی به نوبه خود نهایت تشکر و قدر دانی خود را از آقا دکتر ابراز می داریم و از آنجائیکه آقا دکتر گفته بودند که هر چقدر آنها(جامعه جهانی)بیشتر مقابل ما بایستند ما قوی تر می شویم بشدت خود را آماده قوی شدن می نماییم.
ضمنا ما به آقای متکی بعنوان وزیرک خارجه عرض می کنیم که چه گل کاشتید و چه کردید استاد...
چه کسی می توانست نفهمد که آقای متکی بر اساس طرحی که به دولت داده بودند در خواست کردند که دولتهای چین و روسیه در آزانس در مقابل ایران قرار بگیرند تا شائبه همکاری روسها با ایران از ذهن مردم پاک شود وگرنه همه ما می دانیم که روسیه قلبش به دولت کودتا پیوند دارد.کودتا
در ضمن این تقابل بی شک به ضرر آنها خواهد بود چون برای ما این قطعنامه ها تنها یک ورق پاره می باشد و بس .

 

به گزارش کلمه متن کامل این بیانیه به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
پنجم آذرماه سالروز تاسیس بسیج مستضعفان از سوی امام خمینی و فرصتی است تا این نهاد موثر در تاریخ انقلاب اسلامی در معرض نگاهی دوباره قرار گیرد. بسیج چه بود و چه هست و چه باید باشد؟ بسیج را چه چیز ساخت و چه چیز نامدار کرد و قهرمان تمامی سلیقه‌ها و گرایش‌ها در دوره‌ای از تاریخ معاصر این سرزمین قرار داد؟ آن سابقه درخشان و دستاورد بزرگ که بسیج نامیده شد با بودجه‌های کلان و سلاح‌های گران به دست نیآمد. سازماندهی برتر نبود که از بسیج اسطوره ساخت و قدرت نظامی نبود که توانایی‌های بسیج را شکل داد، بلکه نیت‌هایی پاک و عمیق این بنای بلند را برافراشت و اسوه‌هایی را پرورش داد که هنوز هرگاه از آنان نام برده می‌شود گویندگان و شنوندگان، یاران پیامبر (ص) را به یاد می‌آورند.
علاوه بر این، بسیج در تاریخ انقلاب نماد و نهاد شجاعت و ایستادگی ملت ماست. سی سال پیش از این امام بسیج مستضعفان را در مقابله با احتمال حمله نظامی ابرقدرت ها به وجود آورد و این موثرترین اقدام ممکن برای پیشگیری از آن خطر بود. در این سه دهه هیچ سلاحی وجود نداشت که قدرت‌های بزرگ و کوچک مخرب‌تر از آن را در اختیار نداشته باشند و تنها چیزی که آنان را از گزند رساندن به این خاک منصرف و یا پشیمان می‌کرد ملاحظه شجاعت مردمی بود که از قدرت قدرتمندان نمی‌ترسیدند و در دفاع از آرمان‌ها و حقوق خود کوتاهی نمی‌ورزیدند. بسیج قابی بود که این چهره از ملت ما را به نمایش می‌گذاشت.
و بسیج جلوه‌گاهی بود برای ظهور یکپارچگی اقشار و سلیقه‌های گوناگون مردم ما. زمانی که پدر دلسوز ما این نهال را غرس می‌کرد گفت: «کشوری که بیست میلیون جوان دارد، باید بیست میلیون بسیجی داشته باشد». چنین هدفی چگونه می‌توانست تحقق بیابد اگر بسیج به یک سلیقه یا نحله یا فرقه یا قشر تعلق پیدا می‌کرد؟ بلکه مقصود او از ارتش بیست میلیونی ایجاد ‌آن ظرفی و رنگی بود که بتواند تمام، یا لااقل اکثریت عظیمی از رنگ‌های جامعه را در خود جمع کند؛ شبیه‌ترین چیز به پرچم‌های سالار شهیدان (ع) که هر ساله در کشور ما بلند می‌شود و همه اقشار مردم ما، حتی برخی از اقلیت های دینی را گرد خویش می‌آورد.
اگر بسیج به یکی از بزرگترین دستاوردهای تاریخی ملت ما تبدیل شد به خاطر توجه به چنین رمزهایی بود، والا از صرف یک نام چنین هنرهایی ساخته نیست؛ هنر تبدیل انسان‌هایی عادی به لشکر مخلص خدا، هنر پایدار ماندن و پیروز شدن با دستانی خالی و هنر محور و مایه وحدت و سربلندی یک ملت تاریخی و بزرگ قرار گرفتن.
اینک نیز داستان همین است. نوعی از نام‌ها و نشانه‌ها، نوعی از کلمات و ظواهر، نوعی از لحن‌ها و لهجه‌ها، نوعی از جملات و طلسم‌ها…. نیستند که مدرسه‌های عشق و انسان‌های بزرگ می‌سازند. تمامی بسیجیان نامدار و گمنامی که ایمان و ایران به آنان افتخار می‌کند به صرف ادای چند حرف در میادین سابقین قهرمان نشدند. آنان در بوته قرار گرفتند. و در این جهان کیست که در بوته‌های فتنه آزموده نشود؟
احسب الناس ان یترکوا ان یقولوا آمنا و هم لا یفتنون.
آیا مردم گمان کردند همین که بگویند ایمان آوردیم به حال خود رها می‌شوند و در فتنه‌ها آزموده نخواهند شد؟
و لقد فتنا الذین من قبلهم و لیعلمن الله الذین صدقوا و لیعلمن الکاذبین
به تحقیق کسانی را که پیش از آنان بودند آزمودیم و خداوند خواهد دانست کسانی را که راست گفتند و خواهد دانست آنانی را که دروغ‌گویانند.
اینک نوبت به وارثان باقری‌ها و باکری‌ها رسیده است. نسل جدیدی که بسیجی نامیده می‌شود امروز در بوته تاریک‌ترین شبهه‌ها و فتنه‌ها قرار دارد. آیا این نسل جدید نیز شبیه به کسانی هستند که جنگ جمل را در رکاب امیرمومنان (ع) مبارزه کردند؟ یا این قیاس‌ها واهی است و کسانی که این‌گونه قیاس می‌کنند بسیج را ماشینی سرکوبگر می‌‌خواهند برای زدن و گرفتن و آزار و حتی قتل انسان‌هایی که تنها جرمشان دعوت به دادگری است؟ چه کسانی جواب این سوال را می‌دانند؟ هویت آن سازمانی که اینک بسیج مستضعفان نامیده می‌شود به راستی چیست؟ دستگاهی بی‌نیت که بفرموده چشمانش را می‌بندد و دست ‌و پای خواهران و برادرانش را می‌شکند، یا نهادی مجهز به عمیق‌ترین بصیرت‌ها که می‌تواند در ظلمانی‌‌ترین شب‌های فتنه راه‌ را از بیراهه‌ تشخیص دهد؟ شب فتنه روز کسانی است که در پاسخ به این پرسش‌ها مردد مانده‌اند.
اذا التبست علیکم الفتن کقطع اللیل المظلم فعلیکم بالقرآن. پاسخ پیامبر (ص) را به تمامی این تردیدها بشنوید که وقتی فتنه همچون پاره‌های شب تاریک شما را فرا گرفت باید به قرآن رو کنید. قرآن شفیعی است که اگر به سود کسی شفاعت ‌کند از او پذیرفته خواهد شد و چون به رغم کسی شهادت ‌دهد تصدیق می‌شود؛ کتابی که هرکس آن را پیشوا و پیشارو بگذارد به بهشت می‌رود و کسانی را که به آن پشت کنند به سوی دوزخ می‌راند؛ کتابی که به سوی بهترین راه‌ هدایت می‌کند؛ کتابی که به روشنی و صراحت ما را فرمان می‌دهد تا با راستگویان باشیم.
یا ایها الذین آمنوا اتقوا الله و کونوا مع الصادقین
ای کسانی که ایمان آورده‌اید از خدا پروا کنید و با راستگویان باشید.
ولی اگر معلوم بود کدام گروه راستگو هستند که شب فتنه به پایان می‌رسید. در عین حال این قدر معلوم است که راستگویان دروغ نمی‌گویند. کسانی که در مبارزه سیاسی اصلی‌ترین شیوه‌شان دروغ گفتن است حتما راستگو نیستند؛ تقوا در همدستی‌ با آنان و ایمان سازگار با پیروی‌شان نیست. آیا در این چند ماهه هیچ دروغی نشنیده‌اید؟ ای جماعت مومنان! تقوا کنید و با راستگویان باشید.
بسیج چه بود و چه خواهد بود و چه باید باشد؟
بسیجی که امام می‌‌خواست در مقابل ملت قرار نمی‌گرفت، بلکه در کنار مردم و پشت‌سر آنان بود؛ بسیجی که فراتر از جناح‌ها عمل کند و بازوان بلندش همه اقشار را در بر بگیرد؛ بسیجی که از دوستی مردم لذت ببرد؛ بسیجی که به دنبال رفاقت و محبت و یگانگی مردم باشد؛ بسیجی که بدون توجه به اختلافات سلیقه‌ای خود با دیگران حافظ عرض و ناموس‌شان باشد، که آنان یا برادر او در دینند و یا نظیر او در آفرینش؛ بسیجی که حرمت حریم‌های خصوصی مردم راحفظ کند. امام بسیج را به عنوان ابزاری برای قدرت حاکمان نمی‌خواست، بلکه نهادی برای قدرت مردم می‌دید تا حاکمیت آنان بر سرنوشتشان تضمین نماید. قرار بود رفتار و اندیشه بسیجی در مردم اثر کند، نه آن که قدرت بسیج بر سر مردم فرود آید. قرار نبود بسیج جیره‌خوار دولت شود و به ازای دستگیر کردن مردم در اجتماعات پاداش سرانه بگیرد. افسوس بر بسیج اگر تا حد یک حزب سیاسی تنزل کند؛ این آن چیزی نیست که امام ما برای بسیجیان می‌خواست. قرار نبود بسیج به دستگاهی تبدیل شود که اختیار انتخاب و آزادی رای را از مردم بستاند.
برادران بسیجی من! کدام عیب و کاستی در آرزوهای امام برای بسیج وجود داشت که از آنها کناره گرفته ‌شود؟ و چرا باید چهره‌ای که با زحمات گذشتگان شما پدید آمد به کدورت‌ها آلوده گردد؟ شما خود با مردمید و از مردمید. مفاهیمی که فطرت مردم آنها را می‌پسندد چرا باید در نزد برخی از دوستان بسیجی ما نفرت ایجاد کند؟ کدام زشتی در نام‌هایی چون آزادی وجود دارد که وقتی بر زبان می‌آید قلب بعضی از آنان را مشمئز می‌کند، گویی که نام بزرگترین گناهان باشد؟ حال آن که هنوز بزرگترین میعادگاه‌ها در اکثر شهرهای ما به نام آزادی خوانده می‌شوند. مگر نمی‌گوییم عنوان‌هایی چون حقوق بشر، حقوق زنان، حقوق اقلیت‌ها، و امثالشان محمل‌هایی است تا قدرت‌ها ریاکارانه خویشتن را به آنها الصاق کنند و سیمایشان را زیبا جلوه دهند؟ چرا آنهایی که قاعدتا باید صاحبان اصلی و اصیل چنین آرمان‌هایی باشند از آنها فاصله می‌گیرند؟ مگر می‌خواهند مکتب‌شان کریه جلوه کند؟ چرا این مفاهیم را لعن می‌کنیم و ملاک بی‌دینی قرار می‌دهیم؟ دینی که چونان یک بوته گل دلخواه برای بشر ارمغان آورده شد، از بس که آموزه‌هایش ملایم و موافق با فطرت بود. مبادا آن را تبدیل به یک بوته خار کنیم تا هرکس با هر گوشه از آن تماس می‌گیرد زخمی شود؛ زخم‌هایی از نوع آنچه جوانان ما در خیابان‌ها می‌بینند.
بسیج نیز سی سال پیش از این همچون یک بوته گل و یک پارچه نور متولد شد. آیا اگر کسی رجعت به آن عهد نورانی و نخستین را بخواهد به انقلاب پشت کرده است و دست به براندازی نظام زده است؟ آیا اگر کسی بازگشت به نسخه اصیل انقلاب اسلامی را طلب کند، آیا اگر کسی خواستار آن اسلام ناب محمدی که امام منادی و معرف آن بود باشد و از خرافه‌پرستی‌ها و قشری‌گری‌هایی که با نام دین به مردم فروخته می‌شود بیزاری بجوید، آیا اگر کسی اجرای بدون‌تنازل قانون اساسی را دنبال کند، آیا اگر کسی از وفاداری به عهدهای ایمانی و انسانی بپرسد جز به دادگری فراخوانده است؟ آیا چنین کسانی باید در خیابان‌ها کتک بخورند، در زندان‌ها شکنجه ببینند و به حبس‌های طولانی‌مدت محکوم شوند؟ آیا اسلام و قرآن اجازه می‌دهد مردمی که با مسالمت حاکمانشان را به عدالت امر می‌کنند کشته شوند؟
و یقتلون الذین یامرون بالقسط من الناس فبشرهم بعذاب الیم
و مردمی را که به دادگری امر می‌کنند به قتل می‌رسانند، پس آنان را به عذابی دردناک بشارت ده.
بسیج چه بود و چه خواهد بود اگر به مسیری که پیش‌رویش گذاشته شده است ادامه دهد؟ آن نیرویی که یک زمان نماینده شجاعت ملت ما بود آیا اینک به کار گرفته شود تا ایرانیان را بترساند؟ کاملا پیداست که آخرین و تازه‌ترین راهبرد اقلیت اقتدارطلب ایجاد هراس در مردم است. آیا لباس‌های مخوف می‌پوشند و ‌در خیابان‌های شهر آرایش‌های نظامی به خود می‌گیرند تا هم‌وطنانشان را مرعوب کنند؟ یا مردم را می‌ترسانند چون خود می‌ترسند؟ یا فرزندان انقلاب را به هفت سال و ده سال و پانزده سال زندان محکوم می‌کنند تا به خود تسلی داده باشند؟ و فکر نمی‌کنند که با این رفتارهای کوته‌بینانه چگونه امنیت ملی کشور را در معرض خطر قرار می‌دهند.
کافی است مردم بترسند تا پای قدرت‌ها به مرزهای این بوم باز شود. کافی است سمعه شجاعت این ملت خدشه‌دار گردد و بیگانه در دلاوری و استواری آنان تردید کند تا خواب های سی ساله تعبیر شود. به دو کشور همسایه ما که اینک در اشغال خارجی قرار دارد نگاه کنید. در هر دو آنها نخست مردم ترسانده شدند و ترسیدند. ظاهرا قدرت‌ها با شعار آزادی‌بخشی به این دو کشور قدم گذاشتند، در عین‌حال که وقتی ابوغریب‌ها را به راه می‌انداختند طمع خویش را در چهره‌های وحشت‌زده مردم پنهان نکردند. آنها با صراحتی که بیشتر از آن ممکن نبود به مردم این دو کشور می‌گفتند شما همان‌هایی هستید که از صدام و طالبان وحشت داشتید، پس اینک حق آن است که از سلاح‌های رعب انگیزتر ما بیشتر بترسید. حتی تروریست‌های افراطی هنوز به آن امید که بتوانند همچون خونخواران پیش از خود بر هراس مردم این کشورها حکومت کنند آنان را بیرحمانه می‌کشند. قربانیان ددمنشی‌های صدام و طالبان هنوز دارند تاوان ترس خود را می‌پردازند، کما این که ملت ما هنوز امنیت و آرامش خویش را مرهون شجاعت و استحکامی است که در طول سی سال گذشته به نمایش گذاشت.
حال کسانی در داخل کشور می‌خواهند این سرمایه را از ما بگیرند. در مقابل نمایش‌های آنان مردم یا نمی‌ترسند، که نمی‌ترسند، و این آخرین حربه هم از آنان سلب می‌شود، و یا خدای ناکرده می‌ترسند. در آن صورت آیا اسباب‌بازی‌های جنگی از تمامیت این کشور حفاظت خواهدکرد؟
بسیج در تاریخ معاصر ما نه فقط یک نام، بلکه یک عملکرد بود که هرگز از آن بی‌نیاز نمی‌شویم؛ تا جایی که اگر معدودی از متصدیان این عملکرد ماموریت‌های خود را فراموش کنند لازم است ما مردم خود آنها را بر عهده بگیریم. ضرورتی، حتی به مراتب مهم‌تر از آرمان‌های جنبش سبز ما را مجبور می‌کند که اجازه ندهیم کسی در ترسیدن ما طمع کند.
و بدانیم که بالاتر از سیاهی رنگی نیست. ترساندن آخرین تیر ترکش است. مخالفانتان اشتباه کردند و در مقابل مسالمت و مقاومت شما آن را به کار بردند تا اگرکارگر نشود چاره‌ دیگری نداشته باشند. چاره راستین آنها هم خود شمایید، روزی که از مخالفان خود بپرسید آیا پرچم‌های رنگارنگ شما نیز به معنای اصرار بر اجرای بدون تنازل قانون اساسی است، و اگر آری گفتند آنها را بپذیرید. آن روز وقتی است که همه با هم سبز می‌شویم.
میر حسین موسوی
۱۳۸۸/۰۹/۰۴

شبکه جنبش راه سبز(جرس):طی ماه آبان در سراسر ایران، حداقل 60 دانشجوی تنها در ماه آبان بازداشت شدند.
با نزدیک شدن به 16 آذر، روز دانشجو نیز فشارها بر دانشجویان شدت گرفته و با احتمال برگزاری تجمعات و اعتراضات دانشجویی تمرکز نیروهای امنیتی بر بازداشت فعالان دانشجویی نیز در حال اوج گرفتن است.
سایت دانشجویان دانشگاه پلی تکنیک تهران،خبرنامه امیرکبیر،طی گزارشی از بازداشت گسترده دانشجویان در آبان ماه به ویژه روز 13 ابان و پس از آن خبر داد و افزود که  در ماه های نخست سال 88 به رغم بازداشت های گسترده، بازداشت ها بوی دانشجویی نمی دادند و پرشمار دانشجویان بازداشت شده خرداد و تابستان 88 هم در جریان بازداشت سبزها قرار می گرفتند.
این سایت اضافه کرد که شاید اگر یک سال پیش چنین گزارشی نوشته می شد باورش برای همگان سخت بود و عده ای نمی پذیرفتند که بازداشت ها به این حد گسترده و پرتعداد باشد. اما 22 خرداد همه چیز را تغییر داده است و امروز حاکمیت دستپاچه و سراسیمه به نیروهای امنیتی خود مجوز هر اقدامی را داده است. مجوزی که جز معنای برخورد و سرکوب و بازداشت و شکنجه ندارد.

به گزارش خبرنامه امیرکبیر با نزدیک شدن به 16 آذر، روز دانشجو، فشارها بر دانشجویان شدت یافته و با احتمال برگزاری تجمعات و اعتراضات دانشجویی پیش بینی می شود که تا روزهایی پس از 16 آذر نیز این بازداشت ها ادامه یابد. اما در سال 88 به رغم بازداشت های گسترده، بازداشت ها بوی دانشجویی نمی دادند و پرشمار دانشجویان بازداشت شده خرداد و تابستان 88 هم در جریان بازداشت سبزها قرار می گرفتند.

13 آبان کم کم به شدت تاثیر دانشجویان در روند اعتراضات گسترده علیه حاکمیت افزود و نزدیکی به 16 آذر نیروهای سرکوب را بر آن داشت تا نگاهی جدی تر به دانشگاه ها داشته باشند. بازداشت ها از چند روز قبل از 13 آبان در دانشگاه های مختلف شروع شد. از ابتدای مهرماه با موج گسترده احضاهای کمیته انضباطی و حراست و حتی وزارت اطلاعات، دانشجویان به سکوت فراخوانده شده بودند و تعلیق و اخراج نیز اتفاقی عادی در بسیاری دانشگاه ها شده بود تا دانشگاه ها را به محیطی آرام برای دانشجویان تبدیل نماید. به جز بازداشت ها و احضارهای پراکنده در 2 هفته اول آبانماه باید بازداشت های دانشجویی را از 13 آبان پی بگیریم. بازداشت هایی که در هفته گذشته شدت گرفته و آینده اش نیز روشن نیست.

در دانشگاه خواجه نصير، علی پرويز و سهيل محمدی یک روز قبل از 13 آبان بازداشت شدند. اين دو فعال دانشجويی پس از حضور صفار هرندی در دانشگاه و اعتراضات دانشجويان دانشگاه خواجه نصير به سخنان هتاکانه وی با يورش ماموران امنيتی به منازلشان بازداشت شدند و ادامه بازداشت آنان همچنان هر روز اعتراضات دانشجویی را در این دانشگاه در پی داشته است. اعتراض های دانشجویان دانشگاه خواجه نصیر و این بازداشت ها در حالی صورت گرفته است که رسانه‌های حاکمیت اظهار داشتند که صفارهرندی بدون هیچ گونه مشکلی در دانشگاه سخنرانی کرده است.

در دانشگاه مازندران، 5 دانشجوی این دانشگاه با شکل گیری تجمع 12 آبان در دانشگاه بازداشت شدند. اشكان ذهابيان برای هشدار 10 آبان ماه و سياوش رضاييان 11 آبان بازداشت شدند. رضائیان يك روز بعد آزاد و براي بار دوم در 15 آبان بازداشت شد. بهنام فرازمند، زاوش گرايلي و مهدی داودیان بعد از تجمع بازداشت شدند.

در اصفهان علی مشمولی در جریان اعتراضات مردمی 13 آبان با یورش نیروهای امنیتی به منزلش بازداشت شد. علی مشمولی طی هفته جاری آزاد شد. امین وطانی دانشجوی دانشگاه صنعتی شریف نیز دوشنبه شب 11 آبان با یورش نیروهای امنیتی بازداشت شده و به مکان نامعلومی انتقال داده شده بود. وی هفته گذشته از زندان آزاد شد.

یاشار دارالشفا دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه تهران و دبیر سابق تشکل اصلاح طلب دانشگاه قزوین نیز طی ماه آبان بازداشت و آزاد شد. مرتضی اسدی دانشجوی دانشگاه علامه نیز در 16 آبان بازداشت شد و از وضعیت وی اطلاعی در دست نیست.

پلی تکنیکی ها هم بازداشتی داشتند اما اینبار از تفرش شروع شد. 7 دانشجوی پلی تکنیک واحد تفرش با اعلام برگزاری تجمعی در روز 13 آبان در روز 11 آبان بازداشت شدند. به گزارش خبرنامه امیرکبیر، حمید عظیمی، محمد اسعدی، سعید قاسمی، امین عربی، علی مطلبی، کورش یکان و محسن ادبی پور توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدند و چند روز بعد نیز با بازداشت محسن پریزاد، سیاوش بیگ مدیان، ایزد جابری و مسعود مرادی شمار تفرشی های پلی تکنیک به 11 رسید. پویا شریفی دانشجوی کارشناسی ارشد پلی تکنیک و دانشجوی کارشناسی دانشگاه علم و صنعت نیز که در ستاد میرحسین در جریان انتخابات فعال بود صبح 13 آبان در منزلش بازداشت شد. وی چهارشنبه شب 27 آبانماه از زندان آزاد شد.

محمد هاشمی عضو دفتر تحکیم وحدت نیز در ظهر روز 13 آبان بازداشت و پس از ساعاتی آزاد شد. ماموران وزارت اطلاعات در شب قبل از آن به منزل وی مراجعه کرده و خانه وی را تفتیش کرده بودند. در آستانه روز 13 آبان به اعضای سازمان ادوار تحکیم وحدت نیز مجدداً حمله شد. در این روز حسن اسدی زیدآبادی و محمد صادقی 2 تن از اعضای سازمان دانش آموختگان بازداشت شدند.

فرزاد اسلامی از دانشجویان دانشگاه آزاد نیز بازداشت شد تا برای اولین بار نیروهای امنیتی نشان دهند که دیگر از اعتراضات هفتگی و گسترده دانشجویان آزاد به تنگ آمده اند. ماموران وزارت اطلاعات برای بازداشت سلمان سیما نیز به منزل وی یورش بردند اما وی در منزل نبود تا 10 روز بعد او نیز برای بار دوم به زندان برود. گرچه فرزاد اسلامی با صدور وثیقه آزاد شد اما سلمان سیما همچنان در زندان و در وضعیت نگران کننده ای به سر می برد.

در کاشان 3 دانشجوی این شهر امیرحسین چیت ساززاده، امین حیدری و مجید شهرابی پس از سه روز بازداشت در زندان کاشان به زندان مرکزی اصفهان منتقل شدند. این سه دانشجو در تاریخ نهم آبان ماه در بیرون از دانشگاه توسط مامورین وزارت اطلاعات ربوده شدند.

اما بخش زیادی از بازداشت ها در شیراز و پس از اعتراضات دانشجویی در روز 13 آبان صورت گرفت. بازداشت دانشجویان دانشگاه شیراز در برخی موارد همراه با ضرب و شتم توسط نیروهای لباس شخصی و با کمک نیروی انتظامی صورت گرفت.

گرچه بازداشت ها از تجمع 13 آبان شروع شد اما تاکنون حتی نام برخی از بازداشت شدگان منتشر نشده است. به گزارش خبرنامه امیرکبیر خبرها از بازداشت بیش از 20 دانشجو در مقابل دانشگاه شیراز حکایت دارد. بنایی، جلالی، سعید رضایی، زاهدی، ظهوریان، عارف، پورفتحی، طاهری، صفرپور و پورسلطان از جمله دانشجویانی هستند که در زندان عادل آباد در شیراز همچنان در بازداشت هستند. به همراه این دانشجویان دکتر مسیح الله حقیقت جو نیز در زندان به سر می برد.

علی صالح پور، کاظم رضایی، یحیی طاووسی، ندا اسکندری، خدیجه قهرمانی، نظری، شیروانی و باقری از دیگر دانشجویان دانشگاه شیراز نیز در زندان اطلاعات شیراز (پلاک 100) در بازداشت به سر می برند.

با وجود تمامی این بازداشت ها، همچنان هم فضای امنیتی سنگینی بر دانشگاه شیراز حاکم است و بازداشت ها نیز همچنان ادامه دارد. در آخرین مورد، بعد از ظهر روز سه شنبه 26 آبان ماه ندا اسکندری و خدیجه قهرمانی دو دانشجوی دختر دانشگاه شیراز بازداشت شدند.

پنجشنبه ۲۸ آبان، نیز موج جدیدی از بازداشت ها شروع شد. عباس حکیم زاده دبیر سیاسی دفتر تحکیم صبح در منزلش بازداشت شد. حکیم زاده در حالی که 134 روز از آخرین آزادی اش با وثیقه می گذشت برای سومین بار بازداشت شد.

در عصر همان روز نیز حمید قهوه چیان، احمد میرطاهری، علیرضا زرگر، امیرکاظم پور و یاسر معصومی دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی بازداشت شدند.

شب همان روز نیز نیروهای امنیتی با هجوم از قبل برنامه‌ریزی شده، دست کم هفت عضو دانشجویان و دانش‌ آموختگان لیبرال دانشگاههای ایران را بازداشت کردند. مهرداد بزرگ، سورنا هاشمی، علیرضا موسوی، فرزان رئوفی، احسان دولتشاه، سینا شکوهی و البرز زاهدی دانشجویانی بودند که در جلسه این دانشجویان در آستانه آذرماه بازداشت شدند.

پنج شنبه شب هم دو تن از فعالین دانشجویی دانشگاه آزاد تبریز به نام‌های رسول عالی نژاد و بهروز فریدی توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدند. بدین ترتیب تنها در روز پنج‌شنبه ۲۸ آبان حداقل 15 دانشجوی در نقاط مختلف ایران بازداشت شدند.

با احتساب تمامی دانشجویان بازداشت شده طی ماه آبان در سراسر ایران، حداقل 60 دانشجوی تنها در ماه آبان بازداشت شدند.

لازم به ذکر است در 2 روز اول آذر ماه نیز حداقل 7 دانشجو در نقاط مختلف کشور بازداشت شدند. آرش خاندل و مراد باصره از فعالین دانشجویی دانشگاه ایلام به همراه تعدادی از اعضای انجمن اسلامی این دانشگه و همچنین پيام حيدر قزوينی، فرهاد فتحی و سعيد سكاكيان دانشجویان دانشگاه قزوین بازداشت شدند.
عطا علیزاده (عضو هیئت موسس انجمن اسلامی دانشجویان دانششگاه آزاد تبریز) و بهنام نیک زاد (دبیر سابق انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه آزاد تبریز) نیز روز 13 آبان بازداشت و در روز 24 آبان با قرار وثیقه آزاد شدند
بی‌شک این حجم بازداشت دانشجویان نشان از ضعف و نگرانی حکومتی است که پایگاه خود در بین مردم از دست داده و مرتبا مورد اعتراض دانشجویان قرار می گیرد.

دومین مصاحبه ویدیویی میرحسین موسوی:

"کشوری که به نام اسلام اداره می‌شود نباید با ترساندن مردم مسیر را طی کند"

وقتی تاریخ 200 سال پیش ایران را ورق می زنیم به کرات نام روسیه به چشم می خورد.اما این نام همواره یادآور روزهای تلخ میهن است :
*تجزیه بخشهایی از سرزمین  قفقاز توسط روسیه(قرارداد گلستان - 2 آبان 1192 خورشیدی برابر با 24اکتبر 1813 میلادی )
  *تجزیه بخشهایی دیگر از سرزمین  قفقاز توسط روسیه(قرارداد ترکمانچای- اول اسفند 1206 خورشیدی برابر با 21 فوریه 1828 میلادی)
  *تجزیه سرزمین های خوارزم و فرارود از سوی روسیه (قرارداد آخال- 23 آذر 1260 خورشیدی برابر با 14 دسامبر 1881 میلادی)
  *کوشش نافرجام برای تجزیه ی ایران به سه حوزه نفوذ توسط روسیه و انگلیس (قرارداد 1907 -9 شهریور 1286 برابر با 31 اوت 1907 میلادی)
  *تلاش نافرجام برای تجزیه آذربایجان از سوی روسیه (21 آذر 1324 تا 21 آذر 1325)
  *تضییع حقوق ایران در دریای مازندران و کاهش سهم ایران از 50 درصد به حدود 11/3 درصد (در دوران دولت کودتایی 1386-1388)
  مواردی که در بالا بر شمردم تنها موارد مستند و ثبت شده ای ( که در واقع بصورت قراردادهایی تنظیم گشته) از خیانت ها و ضربه هایی است که دولت روسیه به پیکره ی
ملت ایران وارد ساخته .ضرباتی که شاید اگر بخواهیم بصورت تفضیلی آن را برشماریم از عهده نه تنها یک مقاله بلکه در چندین جلد کتب خارج باشد.
روسها نهایت پلیدی و زور گویی را در حق ملت ایران روا داشته اند .بی شک همگان تاریخ پر افتخار ملت ایران در مشروطه را مطالعه کرده اند و آگاه هستند که در آن دوران که بسیار شباهت به اوضاع کنونی ایران داشته نقش پررنگ روسها غیر قابل انکار است.حضور سربازان روسی در تمامی امور و مسائل داخلی ایران به حدی گسترده و قابل حس بود که نوعی نفرت از آنان را در میان مردم پدید آورد و موجب گشت تا غیرت بسیاری از جوانمردان و وطن پرستان به جوش آید تا جان بر کف بنهند و پرچم کشورشان را از بیگانه پس بگیرند.
هیچ گاه جمله معروف شیرمرد مشروطه ستارخان کبیر از ذهنم برون نمی رود که در پاسخ به ژنرال روسی که گفته بود جهت تامین امنیت پرچم روسیه را بر فراز درب خانه اش بیاویزد چه گفت.
این شیر مرد ایرانی که نفرت و انزجاری بی حد از رفتارهای دولت روسیه در قبال ایران داشت با وقار همیشگی و صلابت آذری خویش گفت:(من میخواهم که هفت کشور زیر بیرق ایران قرار گیرد آنگاه چگونه خود زیر بیرق روس روم)
روسها که از تجاوز به مال و ناموس ایرانی و غارت وچپاول اموال ملی و خصوصی ملت دست بردار نبودند با یافتن مهره ای کوته فکر بنام محمد علی میرزا آینده ی خویش را در ایران تامین شده یافتند.
پس از به قدرت رسیدن این عامل دولت انزجار آور روسیه به واقع ایران در چنگال روسیه قرارگرفت .مجلسش توسط مزدوران روسی به توپ بسته شد و آزادیخواهانش به دار آویخته و یا تبعید گشتند و یا در زندان های مستبدانه محمد علی میرزا زیر شکنجه های وحشیانه عمال روسی قرار گرفتند.
مگر حافظه ملت ایران می تواند فراموش کند که چه بر سر جوانان ایرانی آمد که در دوران مشورطه بر علیه دولت روسی حاکم بر ایران جان به جان آفرین تسلیم کردند و خون سرخ خودرا در راه آبیاری درخت سبز میهن ریختند.
مگر می توان از ستارخان و باقرخان خیابانی و ... که چه جانانه ایستادندو حماسه ساز شدند تا دست متجاوز روسها را از میهنشان پاک گردانند از یاد برد.
مگر می توان رفتار وحشیانه لیاخوف روسی را از اذهان پاک کرد که چه گستاخانه با جان و مال و ناموس مردم باز ی میکرد.
مگر می توان این همه قراردادهای ننگینی که در حضور بی صفتان وطن فروش متجاوزین روس به مام میهن تحمیل کردند و عظمت ایران را (اگر چه به ذهن خود)تقلیل دادند فراموش کرد.
مگر میتوان تاراج و چپاول بقعه شیخ صفی اردبیلی را در اردبیل و به یغما بردن هزاران نسخه خطی گرانبها را در ذهن نسپرد .
مگر می توان دست پلید و اهریمنی روسیه را در تحولات 21آذر نادیده گرفت .دستی که چه وحشی گریها و ددمنشی هایی به خرج داد وتا آنجا که توان داشت مردم اردبیل و تبریز را غارت نمود و انواع بی صفتی ها را در حق آنان روا کرد.
مگر می توان چپاول و دریافت میلیاردها دلار از سرمایه ملی را که برای راه اندازی نیروگاه بوشهر هزینه شده (و به باور اغلب کارشناسان چه بسا امکان بهر برداری هم هیچگاه نیابد)را فراموش کرد.
مگر می توان بازی با نام ایران در عرصه جهانی را از اذهان پاک کرد.
مگر می توان از خون ندا و سهراب و دهها شهید دیگر جنبش مقدس و پاک سبز ملت ایران که در تقابل دلیرانه و هوشمندانه با عوامل کودتایی را فراموش کرد و غافل شد از حمایت های علنی و غیر علنی روسیه در وقایع اخیر از دولت کودتا.
  

وبلاگ جنبش سبز تبریز تصاویری از دیوار نویسی جوانان غیور آذری منتشر کرده که نشان میدهد تبریز پس از 13 آبان حضور دیگری در عرصه تحولات ایران دارد.و شعاری که بینهایت مرا به ذوق آورد شعار ایرانزمین بیر السون کودتا نابود السون بود که به معنی ایرانزمین متحدباد ... کودتا نابود باد . .                                                                          منبع :وبلاگ جنبش سبز تبریز
   
جوانان سبز تبریزی در اقدامی شجاعانه در بسیاری از نقاط شهر تبریز اقدام به شعار نویسی کردند.شعارهایی چون " ایران زمین بیر اولسون  کودتا نابود اولسون" ( ایران زمین متحد باد  کودتا نابود باد)  و نیز " هر ایرانی یک ستارخان" و " مرگ بر دیکتاتور " در سطح شهر دیده می شود.در روزهای آینده تصاویر دیگری از شعارها را در همین وبلاگ قرار خواهیم داد.

به گزارش تغییر، مهدی کروبی که برای همراهی ملت ایران قصد شرکت در مراسم ۱۳آبان را داشت با توهین فیزیکی به خود و همراهانش مواجه شد. ایشان در این پیام ماوقع اتفاقات ۱۳آبان را شرح داد. او از برخورد تند و زننده با مردمی که برای شرکت در مراسم ۱۳آبان آمده بودند بشدت انتقاد کرد. وی همچنین ضمن اشاره تاریخی به تسخیر سفارت آمریکا در مورد عدم اطمینان مردم نسبت به رفتار دوگانه و فریبانه دولتمردان در قبال سیاست دوگانه با آمریکا هشدار داد. مهدی کروبی اضافه کرد: جای سوال دارد که سیاست دولت مردان فعلی با یک هیئت ۵۰ نفره آمریکایی دیدار می‌کنند اما با این حال در داخل کشور شعارهای ضدآمریکایی سر می‌دهند. وی افزود اگر در دولت‌های قبلی حتی یک دهم این روابط هم با آمریکا وجود داشت و صحبت کوچکی هم انجام می‌شد، کفن پوشان در شهرهای مختلف قیام می کردند و حالا چه شده است که این همه روابط نزدیک شده است و حتی این‌ها پیام می‌فرستند و آن‌ها جواب نمی‌دهند، هیچ کس لب به اعتراض نمی‌گشاید.

کلمه:تعدادى از خانواده‌هاى جانباختگان حوادث پس از انتخابات نسبت به آنچه تعرض به عزیز از دست رفته خود یاد کردند، به شکستن سنگ قبر مزار عزیز خود اعتراض دارند. خانواده «سعید عباسی» که در حوادث پس از انتخابات جان خود را از دست داده در اعتراض در تماس با دفتر روزنامه حیات نو خواستار انعکاس بى‌احترامى به مزار این جوان که در حوادث پس از انتخابات جان خود را از دست داده است، شدند و با ارسال عکس مزار او قبل و بعد از شکستن سنگ، نسبت به این حرکت اعتراض کردند. گویا دلیل این اتفاق ذکر عنوان شهید بر روى سنگ مزار برخى از آنان عنوان شده است.

چند روز پیش نظری در وبلاگ برایم ارسال شد بدین مضمون که عین نظر را میآورم:

بر اساس اخبار منتشره بسیاری از بازداشتی ها ی اخیر به زندانی به نام خورین در ورامین منتقل شده اند.این مجموعه که بنا بر خبرها زیر نظر نقدی فرمانده بسیج اداره می شود بیشک می تواند موجبات ایجاد فاجعه ای دگر را در بر داشته باشد.
سکوت نکنیم و از هر طریقی که می توانیم به افشا گری بپردازیم .با نوشتن مطلب در وبلاگ ها و سایتها ... ارسال نظر برای مراجع ... میل برای سازمانهای حقوق بشری و هر کاری که به ذهنمان می رسد به سرعت به افشاگری بپردازیم .هر لحظه سکوت می تواند مسبب ایجاد فاجعه ای باشد .به سرعت بکوشیم و فضای اینترنت را آکنده از نام خورین کنیم .وقت تنگ است و دختران و زنانمان در خطر 

مگر می توان بی تفاوت بود.13 آبان فرا می رسد .13 آبان یک روز نیست یک نشانه است.نشانه ای که بیان می دارد معصومیت چهره سهراب و مظلومیت نگاه ندا از اذهانمان پاک نشده ,13 آبان نشانه ایست که بیان میدارد یک ملت به صحنه آمده تا بگوید که در راه عظمت خویش چه رنجها کشیده و آماده است با تمام توان تا انتهای مسیر بپوید و مستانه ندای عظمت ایران را سر دهد.
ما خواهیم آمد تا به همگان بگوییم که تا تحقق خواسته ها و مطالبات مان لحظه ای از حرکت باز نخواهیم ایستاد و این حرکت توفنده ملت ایران همچنان در صحنه خواهد ماند.
13 آبان به کودتاچیان خواهد فهماند سبزها تا نیل به اهداف و خواسته هایشان همچنان در صحنه خواهند ماند و علیرغم تمام فشارها قدرتمندانه در مناسبت ها حضور خواهند یافت.
13 آبان به حامیان کودتا خواهیم فهماند که هر کسی که در این شرایط به همراهی از دولت کودتا بپردازد در آینده ایران بی شک باید پاسخگو باشد و ملت ایران این همراهی را هرگز فراموش نخواهند کرد.
پس ما 13 آبان با سبزی حضور خویش در سپیدی و روشنایی روز سرخی خون شهیدانمان را فریاد خواهیم زد تا با ادغام آنها درفش مقدس میهن را به تصویر بکشیم

درآستانه 13 آبان روز سبز شدن دگر باره ایران مهدی کروبی با اعلام مسیر حرکت خود به مانند روز قدس یکبار دیگر فراخوانی مبنی بر متشکل شدن معترضین صادر کرد و اعلام نمود که روز 13 آبان ساعت 10:30 از میدان هفت تیر حرکت خود را آغاز خواهد کرد.
با درود بر این شیخ شجاع لشگر سبزها روز چهارشنبه ساعت 10:30 در هفت تیر حاضر خواهد شد و پشت سر شیخ سبز خود صدای اعتراض خود را به گوش کودتاچیان خواهد رساند.
سبزها خواهند آمد اگر چه سپاه به مانند روز قدس بیانیه صادر کندو تهدید و فشار های خود را فزونی بخشد .سبزها خواهند آمد اگر چه دولت کودتا و مزدور پست طینتش (رادان)خط و نشان بکشد که چه میکنیم و چه ها نمیکنیم.سبزها خواهند آمد و به این یاوه سرایی ها ذره ای اهمیت نخواهند داد.

به گزارش ایلنا روز 25 خرداد ماه سال جاری تعداد 54000 دسته بیل طی یک محموله از بندر شهید رجایی وارد کشور شد .این محموله که از امارات به ایران وارد شده بود دقیقا همزمان با رشد اعتراضات انتخاباتی در تهران و دیگر شهرهای ایران مواجه بود .این محموله که بی شک جهت استفاده در تظاهرات خیابانی مردم وارد شده بود مورد استفاده جدی در روز 30 خرداد قرار گرفت .به گونه ای که بر اساس مشاهدات فراوان اغلب معترضین در روز 30 خرداد بدلیل کمبود باتون بسیاری از نیروهای سرکوبگر کودتا از دسته بیل های کوتاه شده استفاده می کردند.
براستی از جیب و مالیات و پول نفت ملت دسته بیل خریداری شده و بر سر و تن ملت کوبیده می شود .ننگ بر کودتاچیان  مزدور که از تمامی روشهای وحشیانه و ابلهانه خویش جهت سرکوب اعتراضات بهره می برند.
ايلنا: مجوز ثبت و سفارش براي واردات 54 هزار دسته بيل نشان مي‌دهد كه اين ميزان دسته بيل از كشور امارات وارد كشور شده است.
به گزارش ايلنا، در برگه ثبت و سفارش متقاضي واردات اين كالا كه در وزارت بازرگاني ثبت شده است، بندر شهيد رجايي به عنوان گمرك مقصد و كشور توليدكننده كالا كشور اندونزي عنوان شده است. اين تعداد دسته بيل در تاريخ 25 خردادماه سال جاري مجوز ورود به كشور را از وزارت بازرگاي دريافت كرده است.
اين 54 هزار دسته بيل چوبي با كارت بازرگاني وارد شده و نوع ارز نيز درهم امارات بوده است. در مجوز ثبت و سفارش كالا بانك گشايش كننده اين اعتبار بانك صادرات ايران معرفي شده است. ضمن اينكه نوع ثبت سفارش، اعتبارات اسنادي و نوع معامله، ارز آزاد عنوان شده است. لینک خبر ایلنا

نوروز:خانواده های زندانیان سیاسی با صدور چهاردهمین بیانیه خود اعلام کردند که روز دوشنبه در بهارستان تجمع خواهند کرد. به
گزارش نوروز، در بیانیه خانواده های زندانیان سیاسی تصریح شده است: روز (دوشنبه) خانواده های زندانیان سیاسی مقابل بهارستان گرد هم می آیند و بی صدا فریاد می کنند: گرمی را در آغاز این فصل سرد به خانه هایمان بازگردانید.
متن کامل بیانیه شماره 14 خانوادهای زندانیان سیاسی بدین شرح است:
بسم رب المظلومین
یازینب یازینب
ما خانواده های زندانیان سیاسی روزهای سختی را می گذرانیم. روزهای بلاتکلیفی و پریشانی. روزهای بیماری خودمان، فرزندانمان و آسیب پذیری های ناشی از آلام روحی فراوانی که طی این حدود چهارماه و نیم هجوم و بی خبری و داغ شدن بازار شایعات و سهل انگاریها در سامان دادن به بی قانونی ها و یا اصرار بر دامان زدن به این التهابات و بی توجهی به درخواست های حقوقی ما و عزیزانمان، برایمان فراهم شده است. ما هم پای عزیزان دربندمان از همه این بی عدالتی ها رنج می کشیم و منتظر بیداری و اقدامات فوری مدعیان حقوق بشر اسلامی هستیم تا عذر خطاها را بخواهند و جبران مافات کنند. و تا آن زمان برای استقامت و پایداری خودمان و عزیزانمان از درگاه حضرت حق استعانت می جوییم و از مردم مومن و آگاهمان همچون گذشته، طلب دعای خیر داریم.
درد و رنج خانواده زندانی سیاسی را تنها کسانی به واقع درک می کنند که خود شرایط مشابه را تجربه کرده باشند و در میان مسئولین فعلی این عده کم شمار نیستند. هرچند انتظار ما این بوده و هست که لااقل شاهد ابراز هم دردی آنان باشیم اما انگار جز عده محدودی اهل مروت و وفا الباقی مصلحت ندیشی پیشه کرده اند. اما هم دلی و همراهی هم وطنان عزیز و مهربان و مراجع بزرگواری که مستقیم و غیرمستقیم پیام های مهرآمیزشان موجب قوت قلب ما بوده و هست و بزرگان و اندیشمندان و آزادگان همراه دراحزاب و گروه ها و اصناف گوناگون که هم دردی هایشان پشتیبانمان بوده است، ما را در راه حقمان استوارتر کرده است.
اینک که هنوز همه وکلای تعیینی موفق به دیدار با موکلینشان و قرائت پرونده های آنان نشده اند و نوعی بازدارندگی مرموز و غیرشفاف این حق قانونی و ابزار حقوقی را از بی گناهان دربند سلب نموده است و تأخیر در وعده آزادی عزیزانی که پیش تر ها خانواده هایشان منتظر رهایی شان بوده اند و این خلف وعده های مکرر موجب دست یازیدن به شیوه های نامتعارف چون اعتصاب غذا توسط آنان شده است، بر خود واجب می دانیم که بار دیگر با تجمعی آرام و این بار در مقابل خانه خودمان، خانه ملت که بیش از یکصد سال پیش پدران و مادرانمان برای مقابله با ظلم زورمداران، تمنای آن کردند و با پیروزی نهضت مشروطیت بدان دست یافتند، صدای اعتراضمان را به وضعیت موجود به نمایندگان مردم می رسانیم. با این امید که استقلال قوا بهانه ای برای عدم پاسخگویی مسئولین قوه قضائیه به سوالات پی در پی ما نباشد.
ما آزادی فرزندانمان را می خواهیم. آزادی همسرانمان را. آزادی پدران و مادرانمان را. یک روز جدایی از آن ها حقی است که مسئولین نظام اسلامی از ما سلب کرده اند و ما این حق مسلم خود را تنها موکول به آخرت نمی کنیم که دین اسلام، دین خاتم، پاسخ گوی حق و نیاز امروز است و ما نیاز امروزمان را همین امروز مطالبه می کنیم. فردا ( دوشنبه) خانواده های زندانیان سیاسی مقابل بهارستان گرد هم می آیند و بی صدا فریاد می کنند که : گرمی را در آغاز این فصل سرد به خانه هایمان بازگردانید

بامدادخبر: برنامه بسیج دانشگاه صنعتی خواجه نصیر الدین طوسی که با حضور صفارهرندی در آمفی تئاتر دانشکده برق این دانشگاه برگزار می گردید با حضور گسترده ی دانشجویان معترض همراه شد.
به گزارش بامدادخبر، در ابتدای این برنامه دانشجویانی که نمادهای جنبش سبز و عکس هایی از میرحسین موسوی و مهدی کروبی و سایر زندانیان سیاسی در دست داشتند همزمان با حضور صفارهرندی در جایگاه سخنران با سر دادن شعار "صلی علی محمد، قاتل فرهنگ آمد" و "ننگ ما، ننگ ما، وزیر فرهنگ ما" و "مرگ بر دیکتاتور" به استقبال وی رفتند. صفار هرندی که سعی می کرد خود را خونسرد نشان دهد موافقت خود را با این شعار بیان نمود و آن را مناسب آقای مهاجرانی، وزیر فرهنگ دولت خاتمی دانست و از دانشجویان خواست اجازه دهند او سخنرانی خود را شروع کند.

ادامه شعار "دروغگو، دروغگو، 63 درصدت کو" تمامی سالن را پر کرد که صفارهرندی در پاسخ به این شعار دروغگو را کسانی دانست که لیست کشتگان را منتشر کرده اند و از اعلام کرد: " 73 نفر کشته ی شما کو؟"
شعارهای ممتد دانشجویان در اعتراض به دولت کودتا و انتخابات اخیر مانع از آن می‌شد که صفارهرندی بتواند سخنرانی خود را پیرامون 13 آبان آغاز نماید و در حالی که تنها صدای اعتراض دانشجویان به گوش میرسید وی شروع به سخنرانی در ارتباط با تسخیر لانه ی جاسوسی توسط دانشجویان خط امام نمود. این سخنان وی با شعار "مرگ بر روسیه" و "دانشجوی خط امام آزاد باید گردد" همراه گردید و دانشجویان عکس هایی از محسن میردامادی، عبدالله رمضان زاده، مصطفی تاجزاده، احمد زیدآبادی و عبدالله مومنی را بالا بردند.
پس از مشاهده اعتراضات گسترده دانشجویان به سخنان صفارهرندی، حراست دانشگاه شروع به فیلم برداری از چهری دانشجویان معترض نمود که این اقدام حراست با واکنش شدید دانشجویان همراه گردید و آنان با بلند شدن از جای خود و پشت کردن به تریبون فریاد "دوربینت رو خاموش کن" سر دادند. این حرکت دانشجویان تا پایان سخنرانی ادامه داشت و در حالی سخنان خود را ادامه داد که اکثریت افراد حاضر در سالن پشت به تریبون ایستاده و شعار می‌دادند.
همچنین هنگامی که صفارهرندی با سخنانی توهین آمیز دانشجویان را "بی سواد" و "دیکتاتور" می‌خواند، دانشجویان کفش‌های خود را به نشانه‌ی اعتراض بالا بردند که صفار هرندی با اشاره به کفش ها، دانشجویان را "بی ادب" خطاب کرده و به آنان گفت: "به من از قبل خبر داده بودند که یک گونی کفش از خارج به دانشکده وارد شده و شما حتی شجاعت "منتظر الزیدی" را هم ندارید که کفش هایتان را پرتاب کنید." در پاسخ دانشجویان شعار دادند: "برای یک دروغگو، کفش من هم زیاده". جالب آنکه در حرکتی نمایشی از سوی دانشجویان بسیجی به سوی تریبون یک لنگه کفش پرتاب گردید تا با سواستفاده از این حرکت نمادین دانشجویان، از صفارهرندی قهرمان سازی شود.
در همین حال دانشجویان با خواندن سرود یاردبستانی و سر دادن شعار " یا حسین، میرحسین" و " کروبی دستگیر بشه، ایران قیامت می شه" به اعتراضات خود ادامه دادند، که این شعارها مانع از ادامه‌ی سخنرانی صفارهرندی گردید و وی مجبور شد به ناگاه سخنان خود را پایان داده و توسط محافظانش از در پشتی آمفی تئاتر خارج شود. دانشجویان نیز با هجوم به درب خروجی سعی نمودند به صفارهرندی نزدیک شده تا صحبت های خود را به گوش وی برسانند، اما در محوطه ی دانشگاه توسط محافظان وی مورد ضرب و شتم قرار گرفتند و وی با عجله سوار خودروی خود شده و دانشگاه را ترک نمود. دانشجویان که از اقدام خشونت‌آمیز محافظان وی شوکه شده بودند با تجمع در مقابل سالن شعار "صفار مگه چی دیده، که این همه ترسیده" و " مزدور برو گمشو" را تکرار کرده و منتظر حضور محافظ ضارب وی در جمع دانشجویان و عذرخواهی شدند. در این حال محافظ صفارهرندی که دانشجویان را مورد ضرب و شتم قرار داده بود، از ترس مواجهه با دانشجویان نزدیک به یک ساعت در محوطه پشت آمفی تئاتر مخفی شده و حراست دانشگاه از نزدیک شدن دانشجویان به وی جلوگیری به عمل می آورد.
سپس دانشجویان با حضور در مقابل سردر دانشگاه صنعتی خواجه نصیر، شعارهای "ایران شده فلسطین، مردم چرا نشستید"، "نه شرقی، نه غربی، دولت سبز ملی"، "دیکتاتور، دیکتاتور، این آخرین پیام است، جنبش سبز ایران آماده‌ی قیام است" و... را سر دادند.

نوروز:هنگامه شهیدی روزنامه نگار و فعال حقوق بشر دقایقی پیش پس از 124 روز حبس از زندان اوین آزاد شد. به گزارش نوروز، این روزنامه نگار در بند که در هشتمین روز از اعتصاب غذا و دارو بود، با قید وثیقه از زندان آزاد شد. خانواده شهیدی گفتند از آنجا که وضعیت جسمی این روزنامه نگار اصلا مناسب نیست، او را مستقیم از زندان در بیمارستان بستری خواهند کرد. هنگامه شهیدی به دلیل بیماری قلبی و فشارهای شدید روحی و روانی که در زندان بر او وارد شده بود، تا پیش از اعتصاب غذا و دارو، روزی 28 عدد قرص مصرف می کرد.
دادستان تهران صبح امروز با هنگامه شهیدی، روزنامه نگار دربند که در هشتمین روز اعتصاب غذا و دارو است، در زندان اوین
دیدار کرد.
به گزارش موج سبز آزادی، جعفری دولت آبادی از شهیدی خواست تا اعتصاب خود را بشکند. هنگامه شهیدی از روز سوم آبان در اعتراض به وضعیت بلاتکلیف خود دست به اعتصاب غذا و دارو زده است.
از سوی دیگر هنگامه شهیدی امروز در شعبه 26 دادگاه انقلاب حضور یافت اما به دلیل ضعف ناشی از اعتصاب غذا از حال رفت و به اورژانس و از آنجا به بهداری زندان اوین منتقل شد.
شهیدی در حال حاضر در بهداری زندان و تحت سرم درمانی است.
این روزنامه نگار که در مدت بازداشت خود تحت فشارهای شدید روحی و روانی بوده است، از بیماری قلبی رنج می برد و ادامه اعتصاب او در حالی که روزی 28 عدد قرص مصرف می کرده است، بسیار خطرناک است.
هنگامه شهیدی از تاریخ نهم تیرماه در بازداشت به سر میبرد.