دولت ملی

در شرایطی که جنبش عظیم سبزملت ایران در حال پهن کردن بالهای گسترده خود بر فضای ایران است بی شک نیاز به روشن تر نمودن مسیرهای آتی جنبش از مقتضیات و نیازهای زمانه محسوب می شود.حرکتی پدیدآمد,حماسه ای آفرید,خون داد و شکنجه شد اما عقب ننشست و اکنون با گذشت حدود 6 ماه از ظهور علنی جنبش همچنان این حرکت اعتراضی ادامه دارد.
برخی معتقدند که این حرکت روند فرسایشی داشته و در حال خمودگی است و نمودار آن ,نموداری است که روند نزولی بخود گرفته و در جاده سراشیبی انحلال طی طریق می کند.
اما این نظریه بر چه اساسی شکل گرفته است؟
جنبش را می بایست در دو مقطع تاریخی مورد بررسی قرار داد .مقطع نخست پیش از مراسم روز قدس و مقطع بعدی از روز قدس تا کنون .
در مقطع اول شرایط کشور و جنبش و رهبری جنبش دارای آهنگ تندی بوده و سیر تحولات سرعت شگفت آوری به خود گرفته بود .به گونه ای که رخدادها نه بصورت روزانه که بصورت ساعتی به وقوع می پیوست.اما از روز قدس آهنگ تحولات کند تر شد ,تجمعات بصورت تقریبا ماهیانه و شاید دوماهانه در آمد و همین مساله به باور این گروه موجبات سیر نزولی جنبش را فراهم نمود.

اما به واقع جنبش در اوضاع کنونی بهترین روند حرکتی خود را می پیماید .بدین مفهوم که آهنگ تحولات اگر چه کند شده است و تجمعات اگرچه به لحاظ کمی اندکی کاهش یافته اما از لحاظ وسعت و دامنه حضور مردمی کاهشی را شاهد نبوده ایم .حرکت روز قدس نقطه عطف بزرگی در تاریخ ایران خواهد بود .حرکتی که به لحاظ آماری نشان داد که جنبش همچنان پویایی خود را حفظ کرده و علیرغم تمام تهدید ها مجددا در صحنه حاضر گردید و هم توانست با ذکاوت و زیبایی منحصر به فردی شعارها و خواسته های خود را به گوش جهانیان برساند که این امر خود نیازمند بررسی مفصل تری می باشد.
در اوضاع کنونی مهم تر از تعداد تجمعات میزان و گستردگی اقشار مردم در این اعتراضات می باشد که پس از مراسم روز قدس ما شاهد بودیم که دامنه اعتراضات به دانشگاه ها - ورزشگاه ها - سفرهای استانی - سفرهای خارج از کشور  و... کشیده شد و این امر به خودی خود نشان می دهد که نه تنها جنبش رو به خمودگی ننهاده بلکه با پویایی و تعقل وصف ناپذیری در حال حرکت به سوی هدف نهایی که همانا رسیدن به خواسته های 9 گانه ای که در بیانیه شماره یازدهم آقای میر حسین موسوی آمده می باشد.
حرکت جنبش سبز به مثابه یک دو استقامت می باشد نه دو سرعت .پیروز نهایی این مسابقه بی شک آن کسی نیست که زودتر برسد بلکه آن کسی است که کامل (حضور حداکثری )برسد.
از سویی دیگر رهبری جنبش با درک این موضوع با ظرافت قابل تحسینی از یک سو با صدور بیانیه ها سعی در بدست آوردن بخشها و قشرهای جدیدی از جامعه است و از سویی دیگر با کند کردن تحولات تلاش می کند تا از رادیکالیزه شدن جنبش جلوگیری کند .امری که کودتاچیان به شدت در پی آن هستند.