سال 2009 تمام شد .سالی که ایرانیان خون گریستند و ندایشان به آسمان رسید و سهرابشان بدست ددمنشان تاریخ گلوله خورد.سال 2009 تمام شد سالی که 7 ماه از آن ایرانیان با خون خویش خیابان هایشان را سرخ کردند چرا که باور داشتند روزی سبز فرا خواهد رسید .سال 2009 تمام شد اما نگاه دردآور ندا در اذهانمان باقی ماند.این سال تمام شد و غم مادر سهراب که نماد مادران عزادار است همچنان باقی است.سال 2009 یادآور به خاک و خون کشیده شدن کوی دانشگاه و محیط های دانشگاهیمان بود.سال 2009 یاد آور به گلوله بستن عزیزترین فرزندان این آب وخاک بود .سال 2009 یادآور وحشی گری و ددمنشی کودتاچیان بود که آن همه صحنه درد آور و حزن انگیز خلق کردند.این سال یادآور له شدن تن آدمی در زیر وسائل نقلیه نیروی انتظامی بود .اما سال 2009 علیرغم تمامی درد و رنج هایش سرشار از غرور نیز بود.سالی بود که ایرانیان چهره مقدس ایران را در میان جهانیان تطهیر کردند.حماسه جنبش سبز توانست انقلابی در دنیای رسانه پدید آورد که آن نیز بی شک به یمن هوش سرشار و درایت جوانان این مرز پاک بود.سالی بود که غلیرغم تمامی وحشی گریها و کشتارهای بی سابقه همچنان در صحنه مانده اند و تا اصلاح اوضاع میهن خویش عقب نخواهند نشست.دوستان سبز اندیش بر خود ببالید و مفتخر باشید که تاریخ میهن را به صفحات درخشانی مزین کرده ایم .
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
0 نظرات:
ارسال یک نظر