۱۳۸۹ اسفند ۱۲, پنجشنبه

تسلیم این صحنه آرایی خطرناک نخواهم شد...17 اسفند در صحنه خواهیم بود

یادمان است که شب انتخابات چه گفتی.یادمان است که چه قاطعانه از پیروزیت در انتخابات سخن بر زبان راندی.حضورت را قاطعانه جان بخشیدی و بر طبل تداوم این حضور چه با صلابت کوبیدی.به نیکی می دانستی که با چه کسانی طرف هستی.میدانستی که صحنه آرایی خطرناک یعنی چه.به میدان آمدی و چه جانانه آمدی و ملت همراهت شدند و چه جانانه همراهیت کردند.در طول این بیست ماه هیچ گاه ملت را تنها نگذاشتی.هر روز و هر ساعت خود را به ملت نزدیک تر کردی و پروسه تغییر را چه با سرعت پیمودی.همگام شدن با ملت را به زیبایی درک کردی و جانانه به پایش ایستادی.اما ملت نیز به عهد نانوشته خود مردانه وفا کرد.آمد و ایستاد و کتک خورد و بازداشت شد چرا که گفته بود در حمایت از تو خواهد آمد .گفته بود که می آید و آمد.از صحنه آرایی ها همچون تو نترسید و تسلیم آن نگشت.میر حسین عزیز این چند سطر را می نگارم تا پیامی را به تو دهم پیامی که ایستادگی تو و ملت بزرگ ایران که تو نیز قطره ای از آن هستی پایه های ظلم و جور را به شدت لرزانده است.میر حسین عزیز تو و همسر همراهت و شیخ شجاعمان و همسر باوفایش نیک بدانید که آزادی میهن نزدیک است.10 اسفند آمدیم و فریاد برآوردیم که خواهان آزادیتان هستیم .کودتاچیان همچون بیست ماه پیش حمله کردند و زدند و نعره کشیدند و بازداشت کردند و بازهم همچون گذشته ایستادیم.اما یک تفاوت این بار پدید آمده بود .باور به پیروزی و ایمان به شکست کودتا امری که شاید تا یک ماه پیش بدان باور نداشتیم.سقوط را در رفتارهای بی برنامه شان به وضوح نگریستیم و اکنون در آستانه دومین سه شنبه هستیم.اما باورمند تر از همیشه به سقوط کودتا.
17 اسفند ساعت 5 بار دیگر در صحنه خواهیم بود

0 نظرات:

ارسال یک نظر

Newer Posts Older Posts