دولت ملی

در خوزستان بازداشتش کردند و وحشیانه به منزلش یورش بردند.گویی جانی و آدمکشی را می خواهند بازداشت نمایند .او که عاشقانه در راه عظمت میهنش گام بر می داشت و همسو با جنبش آزادیخوانه ی ملتش در تکاپو بود را به جرم عشق به میهن مورد بازداشت قرار دادند.ابتدا در خوزستان به وحشیانه ترین حالت  او را بازداشت کردند و انواع شکنجه ها را بر تن نحیفش وارد ساختند تا شاید از این طریق بتوانند او را از مسیری که در پیش گرفته منصرف سازند اما زهی خیال باطل.
حکمی بدو دادند که شاید در تاریخ معاصر بدان سنگینی نداشته و یا چنانچه داشته باشیم هم به تعداد انگشتان دست هم نرسد.یازده سال حبس .
حال که حدود یکسال از بازداشتش سپری گشته گویی فشار و عظمت نامش همچنان آزارشان می دهد .گویی نامش چنان زخمی بر پیکر بی جانشان زده که با آن حکم قرون وسطایی شان نیز آرام نگشتند و اینبار یکسال دیگر بر حکمش افزودند.آن قاضی که چنین حکمی را صادر کرد ای کاش می فهمید که دوازده سال از عمر یک جوان 25 ساله چه مفهومی دارد.ای کاش می فهمید که مادر و پدر این جوان خوزستانی در چه وضعیتی هستند وچه فشاری را تحمل می نمایند.ای کاش می فهمید که وقتی آن قلم آغشته به خون ملت را بر برگه حکم جوانان غیور این مرزو بوم جاری می سازد و بصورت مستقیم و غیر مستقیم زندگی دهها تن را اینگونه دچار تغییر می کرد چه دردی به جا می گذارد.
 
البته کودتاچیان همراه با وی به حکم مجید توکلی ،مهدیه گلرو و بهاره هدایت را نیز شش ماه افزودند .این احکام قرون وسطایی بی شک تنها نشانگر تزلزل و واهمه کودتاچیان و عمق دنائت این دستگاه از هم فرو پاشیده است.به این یاران دربند و عزیزان چون کوه ایستاده به جرات می توان نویدی از جنس آزادی داد.نویدی که نیک بدانند که دوازده سال که هیچ در ماندگاری یکسال آتی این مجموعه فاسد اما و اگرهای بسیاری در مقابل دیدگان است.یاران و عزیزان در بند صبور باشید و چون کوه مستحکم که آزادی نزدیک است