روز گذشته رییس دولت کودتا در اقدامی عجیب پیشنهاد مذاکره مستقیم با اوباما را مطرح نمود .پیشنهادی که شاید اولین واکنش نسبت به آن از سوی سایت آلف متعلق به احمد توکلی از اصولگرایان مجلس داده شد .سایت الف در مطلبی ابراز چنین آورد:"علاقه عجیب آقای احمدی نژاد و بی محلی طرف آمریکایی به این مساله که تاکنون بارها از جانب ایشان مطرح شده، ضمن اینکه تعجب آور و قابل تحلیل است، چندان عزتمندانه نیست. اگر اين يك سياست واقعي نظام است، بايد از مجاري ديپلماتيك پيگيري شود و اگر صرفا جنبه تبليغاتي دارد، تكرار آن شايسته رئيس جمهور اسلامي ايران نيست. سیاست های کلی سیاست خارجی نظام، به ویژه در این سطح، چه گفتگو و چه مناظره و چه تحت هر عنوان دیگر، از جانب رییس جمهور تعیین نمی شود و ایشان حق ورود در این حوزه را ندارد."
از این رو این باور شکل می گیرد که این پیشنهاد عجیب و غیر دیپلماتیک تنها از مجرای دولت تهیه و ابراز داشته شده و ارکان دیگر از آن دلخوشی ندارند .به عبارتی شخص خامنه ای بارها در موضع گیریهای خود ابراز داشته که خود وی تنها نظر نهایی را پیرامون رابطه با امریکا خواهد داد و حتی در سخنرانی معروفش در مشهد در لحظه تحویل سال نو که مصادف با پیام اوباما بود نیز با احتیاط قدم برداشت .
اما وضعیت خاص ایران امروز و فروپاشی مشروعیت داخلی و تشدید تحریمهای بین المللی به قدری برای دولت سنگین بوده است که گویا بدون توجه به این ساختارها و این سخنان به یکباره وارد این بازی شده تا به زعم خود با ارتباط مسقیم بتواند از پس این مشکلات عظیم برآید.اما در این میان با توجه به قرائن و شواهد موجود شاید بتوان باور داشت که این پیشنهاد با موجی از مخالفت روبرو گردد و نتیجه ای هم در بر نداشته باشد.
تنها وجه این پیشنهاد نمایان شدن فشاری است که بر گرده کودتا وارد آمده و نشان می دهد که تشدید تحریمها به چه سان تاثیر داشته که این چنین روی به مذاکره آورده اند.
از این رو این باور شکل می گیرد که این پیشنهاد عجیب و غیر دیپلماتیک تنها از مجرای دولت تهیه و ابراز داشته شده و ارکان دیگر از آن دلخوشی ندارند .به عبارتی شخص خامنه ای بارها در موضع گیریهای خود ابراز داشته که خود وی تنها نظر نهایی را پیرامون رابطه با امریکا خواهد داد و حتی در سخنرانی معروفش در مشهد در لحظه تحویل سال نو که مصادف با پیام اوباما بود نیز با احتیاط قدم برداشت .
اما وضعیت خاص ایران امروز و فروپاشی مشروعیت داخلی و تشدید تحریمهای بین المللی به قدری برای دولت سنگین بوده است که گویا بدون توجه به این ساختارها و این سخنان به یکباره وارد این بازی شده تا به زعم خود با ارتباط مسقیم بتواند از پس این مشکلات عظیم برآید.اما در این میان با توجه به قرائن و شواهد موجود شاید بتوان باور داشت که این پیشنهاد با موجی از مخالفت روبرو گردد و نتیجه ای هم در بر نداشته باشد.
تنها وجه این پیشنهاد نمایان شدن فشاری است که بر گرده کودتا وارد آمده و نشان می دهد که تشدید تحریمها به چه سان تاثیر داشته که این چنین روی به مذاکره آورده اند.
0 نظرات:
ارسال یک نظر